Χθες, 12-2 το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε διαμαρτυρία, για τα απλήρωτα, επί 83 χρόνια χρέη των Γερμανών, προς την Ελλάδα, από τη βάρβαρη κατοχή (έχω ήδη τοποθετηθεί στο ΦΒ).

Ήταν πρωτοβουλία του Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου, πρέσβη ε.τ. Και, αρχικά, είχα πολλούς ενδοιασμούς, από το φόβο μήπως το συμβάν χαρακτηριστεί «γραφικό». Ωστόσο, αποφάσισα να είμαι παρούσα με μετάβαση από τη Θεσσαλονίκη και επιστροφή αυθημερόν. Θα επιχειρήσω κάποιας μορφής απολογισμό:

1. Θλίβομαι να αποδεχτώ, ότι σε κάποιο βαθμό, το στοιχείο της γραφικότητας, ήταν εμφανές, αν ληφθεί υπόψη, ότι:

*μετά από 83 χρόνια, που το χρέος με τους τόκους ανέρχεται ήδη σε 2 και πλέον τρισεκατομμύρια ευρώ, αλλά δεν έχει καταβληθεί,

*μέσα στα 83 αυτά χρόνια οι Έλληνες δεινοπάθησαν με πολλούς τρόπους και με αποκορύφωμα τα εγκληματικού περιεχομένου Μνημόνια, που αποτελούν τη χαριστική βολή, από κάθε πλευρά της εθνικής μας ύπαρξής,

*τα χρέη, για τα οποία η ΕΕ (με επικεφαλής τη Γερμανία) μας έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό, ζητώντας και τη βοήθεια του ΔΝΤ, και απαιτώντας να μην τολμήσουμε να επικαλεστούμε συμψηφισμό, ανάμεσα στα κατοχικά δάνεια, πολλαπλάσιας αξίας και των δικών μας,

*οι ελληνικές κυβερνήσεις, περί άλλων τυρβάζουν, επί 83 χρόνια, και οπωσδήποτε προτιμούν να εξαφανίσουν το Έθνος μας, παρά να δυσαρεστήσουν τη Γερμανία.

ΟΤΑΝ, ΛΟΙΠΟΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΚΗ ΑΥΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΟΝΤΩΝ ΣΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΟΥΣ 120, Ε, ΤΟΤΕ ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΓΡΑΦΙΚΟΤΗΤΑΣ.

2. Και, παρά ταύτα, μετά το πέρας της διαμαρτυρίας, παραδόξως, δεν ένιωσα απογοήτευση. Και, ακριβώς, με την παρούσα, θα επιχειρήσω να διερευνήσω το γιατί:

*Πρώτον, επειδή οι παρόντες, εκτός του ότι ανήκουν στην πλειοψηφία τους, στην κατηγορία που δεν μου αρέσει να αναφέρω, καθώς είμαστε........

© newsbreak.gr