Üç perdelik pragmatizm oyunu
Birinci perde: Özal
Tarihi olayları çabuk unutuyoruz.
Yıl, 1990.
Irak kendine ait Rumeyla bölgesindeki petrol kuyularından, Kuveyt’in eğimli sondaj yaparak petrolünü çalması üzerine bu ülkeyi önce uyardı sonra işgal etti. (Batı’nın, Saddam’ı zorlayarak BU oyuna getirdiği tezi ayrı bir konu!)
Ortadoğu’da yeni savaş başladı. ABD liderliğindeki 33 ülkeden oluşan ittifak “Çöl Kalkanı” operasyonuna başladı.
Arap ülkeleri üçe ayrıldı. Mısır ve Suriye, Saddam’a karşı olanların başına gelerek Suudi Arabistan’a kuvvet gönderdi. Ürdün, Yemen ve FKÖ Saddam’ı destekledi. (FKÖ, Saddam’dan Esat’a kimi destekledi ise Türkiye onun karşısında saf tuttu!)
O süreçte Cumhurbaşkanı Turgut Özal Irak’a girme taraftarıydı. “Bir koyup üç alırız” diyordu. TBMM’den Irak’a asker gönderme yetkisi istedi.
Ancak Özal’ın iç siyasette gücü yoktu. Dışişleri Bakanı Ali Bozer, Milli Savunma Bakanı Safa Giray ve Genelkurmay Başkanı Necip Torumtay istifa etti…
O dönem yapılan seçimde Özal’ın partisi ANAP, iktidarı kaybetti. Demirel-İnönü hükümeti ve Erbakan dahil muhalefetin çoğunluğu komşu ülkeyle savaştan yana değildi. Cumhurbaşkanı Özal’ın TBMM açılış konuşmasını bile protesto ettiler.
Sonuçta Türkiye, sadece İncirlik hava üssündeki ABD uçaklarının kullanılmasına müsaade etti. Kerkük-Yumurtalık petrol boru hattını kapattı.
Ve: Yapılan 86 bin sorti ile güçsüzleştirilen Irak, Kuveyt’te yenildi, geri çekildi.
Olan Türk ekonomisine oldu. Örneğin, savaştan önce 2,1 TL olan dolar 1993’te 8,6 TL’ye çıktı. Ülke 1994’te ciddi ekonomik krize girdi, Dolar 38 TL’ye fırladı.
İlk perde böyle sona erdi…........
© Nefes
visit website