Önceki yazılarla birlikte okunmasını tavsiye ederek kaldığımız yerden devam…

“Min kabliküm” yani “Sizden önce” (Maide 5)

“Sizden önce” denmek suretiyle bize yakın olanlar kastedilmiştir.

İnsanın iki türlü akrabası vardır. Birincisi, amca çocukları ve yeğenlerdir. Onlar önce gelen ve sonra gelen değildir. Oysa anne babalar, onların anne babaları önce gelenlerdir. Çocuklar ve ondan sonra gelenler ile onların çocuklarıdır. Yeğenler, amcalar sonra veya önce doğmuş olabilirler. Buradan hemen sorunumuzu çözmüş oluyoruz.

Hazreti Nuh’tan evvel gelen Şamanistler kitap verilenler değildi ama kıyasla onları da kitap verilenlere dahil edebiliriz. Sonra Hazreti Nuh ile Hazreti İbrahim arasında gelenler kendilerine kitap verilenlerdir. Ama onların içinde bizim için “min kablimiz” olmayanlar vardır. Sonra Hazreti İbrahim’in iki çocuğu Hazreti İshak ve Hazreti İsmail batıda kalmışlar, Katura’dan olan dört oğlu ise doğuya gitmiş, onlar da uygarlık oluşturmuşlardır. Ne var ki o uygarlık bizden önce gelenler değildir. Bizden önce gelenler Hıristiyanlardır. Onlardan önce gelenler de Yahudilerdir. Bunlar bizim min kablimizdir.

Burada nikâhta yakın olanlar tercih edilecek, ekonomide ise uzak yakın eşit tutulacak anlamı ortaya çıkmaktadır. Böylece yukarıda koyduğumuz kural burada “min kabliküm” ile teyit edilmiştir. Ekonomideki........

© Milli Gazete