Geri dönüşüm, dur durak bilmeyen üretim iştahının masum dünyanın sırtına yüklediği bir günah çıkartma döngüsü. Bundan 70 yıl önce ‘bu atıklara ne olacağı’ gibi bir sorunumuz yoktu: İnsan tabiatla uyum içinde yaşıyor, bilimsel araştırmalar mikro plastiklerin anne fetüsüne dahi sirayet ettiğini henüz keşfetmemiş ve geri dönüşüm, sağlığımıza kasteden bu maddeler için yegâne bir çözüm olarak görülmüyordu. Fakat artık her şey geri dönüşü olmayacak bir biçimde değişti. İnsanlar, geri dönüşümün masum yönü ile tatminkârlar ve geri dönüştürmenin hazzını yaşıyorlar. Bu yükün neden üretenlerce değil de insanlarca gönüllü olarak yüklenildiği ve sonucu itibariyle haz duyulan bir eyleme nasıl dönüştürüldüğü gizemini korusa da yazının tamamı değerlendirildiğinde aslında bunun akıllıca bir yöntem olduğu ortaya çıkacaktır.

Modernite ile birlikte insanın yapaylaşması ve insan ruhunun geri dönüştürülemeyecek şekilde yara alması, insanı yaratılış gayesinden tamamen koparmak isteyenler için büyük bir haz kaynağı. ‘Geri dönüştürülemez duygular’ derken insanı eşrefi mahlûkat........

© Milat