Του ΞΕΝΗ Χ. ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ*

Αναμφίβολα, ο κάθε εχέφρων πολίτης αυτού του μαρτυρικού τόπου, της Κύπρου, θλίβεται βαθύτατα παρακολουθώντας τις εικόνες “απείρου κάλλους” που εκτυλίσσονται στην πολιτική και πολιτειακή ζωή.

Βλέποντας τις κατάμαυρες πινελιές που κοσμούν το κάδρο της δημόσιου βίου, διερωτούμαστε αν ζούμε σε χώρα Αφρικανική ή Ασιατική. Ατενίζοντας τον πολιτικό /πολιτειακό χάρτη με τα μικρά ή μεγάλα σκάνδαλα, με την αποθέωση της κομματικής αλητείας, της οικονομικής αγυρτείας, του πολιτικού αμοραλισμού και της εν γένει καταρράκωσης των θεσμών, αμφιβάλλουμε αν ζούμε σε Ευρωπαική χώρα.

Εν μέσω αυτού του σκοτεινού σκηνικού, έρχεται στο μυαλό μας η νηφάλια και αγέρωχη θωριά του Ιωάννη Καποδίστρια, του επονομαζόμενου Άγιου της Πολιτικής. Του ηγέτη που πίστευε στην έννοια του κράτους ως ηθικής προσωπικότητας. Του ταπεινού και σοφού ηγέτη που υποστήριζε πως, Κράτος χωρίς δικαιοσύνη, δεν είναι κράτος!

Είναι ηλίου φαεινότερον πως, ο βίος και η πολιτεία των πολιτικών / πολιτειακών και δημόσιων αρχόντων, πόρρω απέχει από το πνεύμα του........

© Mignatiou