İstek Büyük Ama Muhatap Yanlış

DEM Parti’nin raporunda yer alan taleplerden biri, yüksek sesle, ısrarla ve aceleyle dile getiriliyor:
Terörle Mücadele Yasası kaldırılsın.

PKK’nın uzantısı olan sivil–siyasi ayağın bu talebi, DEM Parti tarafından kamuoyuna açık biçimde dillendirildi. Yetmedi; DEM Grup Başkanvekili Gülistan Kılıç Koçyiğit çıkıp,
“TBMM acilen bir demokratik entegrasyon yasası, yani barış yasası çıkarmalıdır” dedi.

Altını çizelim:
Acil!
Barış!

Peki neden ve kim için acil?
Kiminle barış?
Biz savaşta mıydık?

Neyin acelesi bu?

Burada durup gerçekten düşünmek gerekiyor.

PKK neden Terörle Mücadele Yasası’nın kaldırılmasını istiyor?

Silah bıraktığını iddia eden bir örgüt, neden terörle mücadele yasasından bu kadar rahatsız olur?

Bir örgüt gerçekten feshedilmişse;

– Artık propaganda yapmıyordur
– Finans toplamıyordur
– Kadro devşirmiyordur
– Belediyelere, derneklere, vakıflara sızmıyordur

Öyleyse TMK niye batıyor?

Soruyu açık soralım:
Sen örgüt olarak “kendini feshetmedin” mi?
Silahları bıraktığını iddia etmiyor muydun?
O zaman sana ne Terörle Mücadele Kanunu’ndan?

Bu soruyu soran oldu mu?
Yoksa yüzünüze yüzünüze söylendi de siz sustunuz mu?

PKK’nın derdi silah değil.
Silah, bu işin sadece görünen kısmı.

Asıl mesele örgütlü kalabilmek.

Çünkü Terörle Mücadele Yasası;

– Terör propagandasını suç sayıyor
– Örgütle iltisaklı yapıları dağıtıyor
– Finans, eleman devşirme ve alan hâkimiyetini kesiyor
– Belediyelerden derneklere kadar uzanan örgütsel arka bahçeyi kurutuyor
– “Sivil siyaset” kılıfıyla örgüt taşıyan yapıları teşhis ediyor

Yani TMK, örgütün silahsızken de yaşamasını engelliyor.

Sorun tam olarak bu.

Silah bırakmak başka,
örgütü ayakta tutmak başka.

Mesele silah değil;
örgütün silahsızken de var olabilmesi.

PKK’nın dediği tam olarak şu:
“Silah görünmesin ama yapı yaşasın.”

TMK da tam bunu engelliyor.

Bu yüzden TMK da hedefte!

Feshedilen bir örgüt normal........

© Medya Siyaset