Yaşanmış bir olaydır: Kümbet Mahallesi’nde Güllü ablamız vardı. Bir ineği vardı, geçimini onunla sağlar, inek ve yavrusu onun ekmek teknesi gibiydi.

Zemheri günlerinden birinde inek doğum yapar. Buzağı ahırda üşüyüp hasta olmasın diye Güllü ablamız her gün onu kucağına alır, evinin üst katındaki sobalı odaya çıkarır; sabah olunca yeniden annesinin yanına indirirdi.

Buzağı her geçen gün büyür, dana olur; ama Güllü ablamız onu hep ilk günkü gibi kucağına alıp yukarı taşımaya devam eder. Yıllara meydan okuyan “süllüm” merdivenin bir gün ayağı kırılır ve dana ile birlikte aşağı yuvarlanırlar. Komşular yardıma koşar ve o zaman Güllü ablamızın buzağının artık kocaman bir dana olduğunun farkına varmadığı ortaya çıkar.

Sözün özü: Onikişubat ilçesi........

© Maraş Gündem