Değerli dostlar kıymetli Manisalılar, hepinizi saygı ile selamlıyorum.

Bende hak istiyorum.

Yıllarca devlette çalıştım, terörle mücadele ettim, en zor şartlarda çalıştım, aylarca ailemden, çocuklarımdan uzak kaldım. Dağlarda bitlendim, günlerce sıcak su bulamadım, banyo yapamadım, otların arasında yattım, keneler beni ısırdı, fare yavruları başımda ve yüzümde gezdiği anlar oldu.

Maraş'ta parkamın cebine giren yılanı bir hafta sonra Malatya'da fark ettim.

Bu teröristler ve onların destekçileri yüzünden ölüm yaşadım.

Ruhen bedenen yıprandım.

Türk olarak hakkımı istiyorum.

Soğukta kalacağımız yer olmadığından, yaylada duran insanların kuzularının kaldığı çadırda kuzularla beraber yattım. Geceleri çok soğuktu.

Aylarca sıcak yemek yemedim.

Çayı çok özledim duman çıkmasın diye ateş yakıp çay içmedim.

Çocuklarıma, yeterli sevgiyi gösteremedim.

Gençlik yıllarımda evlendim, eşimi yalnız başına bıraktım, aylarca il dışında, Güneydoğu'da görevlere gittim.

Yanımda arkadaşlarımı ülke için şehit verdim.

Yanımda milletin çocukları askerler şehit oldu.

Onların başında ağladım.

Onların kanı benim ellerimde, müdahale edelim dedik sarıldık, kurtaralım dedik olmadı.

Devlete canla başla çalışırken sürgün edildik.

Ayağımda bot kalmadı kendi paramla alıp görevime devam ettim.

O zamanki zor şartların bedenimde verdiği rahatsızlığı şimdi yaşıyorum.

Yaşadığım travmaların etkisi hâlâ üzerimde.

Devlete bu kadar çalıştım bana hakkımı vermedi bu devlet.

Bana verilmeyen hakkımı,

Dışarıdan gelen neyi belirsizliklere, devletin kapılarını ağzına kadar açıp, gelmelerine müsaade edilen mültecilere verdiniz.

Yıllarca PKK ile savaşırken, onlara destek veren Barzani'yi halılarla........

© Manisa Meydan Gazetesi