Aynen!

‘Aynen’ artık yeni ‘evet’! Şu sıralar her şeyin cevabı bu: Aynen!

Artık yeni neslin ağzından düşürmediği sihirli kelime. Eski güzel “evet” mi kaldı? Yerini çoktan “aynen” aldı.

Dondurma sever misin?
- Aynen!
- Yani?
- Seviyorum işte, ‘evet’ diyorum!

E peki, hadi ama, biraz detay ver, birkaç cümle kur... Yok, nerede! Şimdi herkes ‘aynen’ ile hemfikir, hem mutlu, hem de kısa yoldan halledici!

Bu sadece bir kelime değil, adeta iletişim devrimi. Biraz dikkat edin, çevrenizde “aynen” diyeni fark ettiğinizde durun ve sorun: “Gerçekten mi, aynı mı, tam olarak neyin aynısı?” Göreceksiniz ki çoğu zaman ne aynı, ne de yakın.

Aslında “Aynen” Türkçe’de “tam olarak öyle,” “kesinlikle,” veya “evet, doğru” anlamında kullanılan bir ifade. Yani evet-hayır sorularının karşılığı değil.

Türkçemizin ve eğitimli gençlerimizin geldiği nokta: Aynen!

Konuşmanın, ifade etmenin, derinlemesine anlatmanın yerini bir kelime aldı. Korkmalı mıyız? Sanırım evet. Ya da... Aynen!

Kadın demekten korkmayın!

Geçenlerde severek izlediğim ‘Yemekteyiz’ programında adam, yanındaki........

© Korkusuz