Şikayeti filan boş verin, Kıbrıslı Türkler seçimleri seviyor.

Adaylar ve yakın çevreleri “yüksek disiplinle” çalışırken, bu işin keyfini çıkaranlar da yok değil.

Duyguları harmanlayarak bu yazıyı yazıyorum.

Olumsuzluklardan etkilenmiyor muyum?

Evet… Demokrasinin kalitesinde seçimlerin kalitesi önemlidir. Buradan başlayıp bir seçimin, uluslararası kriterlere göre puan alması için olması gerekenlere bakınca, üzülüyorum.

Bu bağlamda geriye baktığım zaman, kaç arpa boyu yol aldığımızı sorguluyorum.

***

Yaşı yetmiş dolayında olanlar 1970 seçimlerini anımsar mutlaka.

Parti yoktu ama “teşkilat” vardı.

Bölgelerdeki sancaktarlar sandık sonuçlarını kendi prestijleriyle ilişkilendiriyordu. “İmza teşkilat” emirlerine uymayıp aday olanlar da vardı.

“Seçimi kabul etmesine ettik de bizim istediklerimizin dışında birilerinin seçilmesi için seçim yapmıyoruz” anlayışıyla emir verdikleri için sandıklardaki oyların değiştirilmesi bile yaşandı.

Aysol Cibo, sadece Leymosunluların değil, çok geniş kesimler için popüler bir isimdir.

Cibo’dan dinlemiştim.

1970’de Temsilciler Meclisi ve Cemaat Meclisi için kendi içimizde seçim yapılacaktı.

Leymosun’dan Temsilciler Meclisi ve Cemaat Meclisi için ikişer vekil seçilecekti.

Ziya Rızkı, Ekrem Avcıoğlu, Ayhan Halit Ajarkan ve Mustafa Çağatay Yeşilir........

© Kıbrıs Gazetesi