Meclis’teki komisyonla dahil partilerin hazırladığı raporlar, uzlaşma alanlarının hayli dar, ama ihtilaf alanlarının geniş olduğunu gösteriyor. Aslında temel uzlaşmazlık, DEM ile diğer partiler arasında.

İkincisi, bu tür süreçler, iktidar-muhalefet ilişkilerinin sağlıklı olduğu ortamlarda daha iyi yürür. Oysa iktidarın, yargıyı kullanarak CHP’yi “silkeleme” operasyonları bunu zorlaştırdı. CHP, Erdal İnönü’den bu yana “Kürt meselesi” konusunda bütün partilerden daha kapsamlı raporlar hazırlayan bir çizgide olduğu halde, son raporunda “demokratikleşme” kavramını ön plana çıkarıyor; anlaşılabilir sebeplerle.

İktidara, IRA’nın silah bırakmasının sağlanmasında iktidardaki Tony Blair ile ana muhalefet lideri John Major arasındaki güven ilişkilerini mi hatırlatsak?.. Ama sorun, bilmemekten değil, iktidar hırsından kaynaklanıyor.

Partilerin Meclis’e sunduğu görüşlerin tahlili ve ve tasnifi konusunda Ekopolitik Düşünce Merkezi’nin hazırladığı raporda, siyasi ve sosyal yönleriyle birlikte hukuki yönünü de tahlil ediliyor. Doç. Dr. Ramazan Öztürk’ün yönetimindeki raporun hukuki yönü, atılacak adımların hukuken nasıl formüle edilebileceğini veya edilemeyeceğini görmek bakamından da aydınlatıcı.

AİHM’nin onayladığı kararla terör hükümlüsü olan Öcalan, DEM tarafından “Kürt halkının varlık ve haysiyet kazanma tarihinin baş........

© Karar