Dünya, 1970’lerin ortalarından itibaren neoliberalizmin yükselişine şahitlik etti.

Devletçi, merkezi planlamacı, Keynesyen ekonomi politikalarının başarısızlığına bir tepki olarak yükselen neoliberalizm, 20. asrın son çeyreğinde küresel ekonomik düzenin yapı taşlarını yeniden şekillendiren ideoloji oldu.

Özelleştirme, serbest piyasalar, küreselleşme ve devletin ekonomideki rolünün sınırlandırılması gibi temeller üzerine inşa edilen bu sistemi savunan politikacılar, herkes için refah artışı, fırsat eşitliği, sürdürülebilir büyüme ve teknolojik ilerleme vaat ediyorlardı.

Toplumun ekonomik anlamdaki lokomotifi olarak gördükleri girişimcilerin işlerini büyütüp geliştirmelerinin önündeki engelleri kaldırmanın tüm toplumun hayrına olacağını savunuyorlardı.

Çünkü önü açılan girişimcilerin kazanacakları para neticede ülkelerinin genel refahına katkıda bulunacak, geliştirecekleri teknolojilerin üretimde verimliliği arttırması üretimi, yani arzı arttıracak, arzın artması ucuzluk getirecekti.

Ayrıca girişimcilerin işlerini büyütmeleri, yeni atölyeler, fabrikalar, ofisler açmaları, yeni istihdam imkânları yaratacak, iş piyasası canlanacak, daha çok insan daha yüksek maaşlı işler bulacaktı.

Neoliberaller, iş adamlarını usandıran devlet bürokrasisini azaltmayı, fiyat kontrollerini ortadan kaldırarak piyasanın kendi dengesini........

© Karar