Bir fikre bağlanmak bir düşün peşinden gitmek sonra da ideallerin şafağına ram olmak çekici gelmiyor bugünün insanına. Hemen her şeyin sonucunu görmeden kar zarar hesabına girişmeden hatta kazancı sabitlemeden adanacak bir meselesi olmaması günümüzde kişinin kendisine biçtiği rol ile de ilgili. Bugünün insanından kasıt özellikle ve çoklukla yeni yetişen gençlerdir ve böylesi bir manzaranın asla sorumlusu değildirler. Kuşakların davranışları, tercihleri, yaşayışları, tutumları, niyetleri vakit kaybetmeksizin yansır sonraki nesle. İnsan tabiatı gereği gördüğüne bağlanır. Yaşamakta olduğunun içinden tutunacak dallar arar. Dünyanın ayağı kaymışçasına hızla sürüklenişini bir spor müsabakası gibi izliyor artık kitleler . Yanakları şiş, gözleri ateşin dudaklarında ıslık, kolları ileri atılmış çılgınca zıplıyorlar. İnsana ve insanlığa dair fikirler, düşler ve ötesini dert edinmek geçmiş yüzyılın hastalığı diye görülüyor.

Fikirlerin ve ideallerin ana karasında durup bir okyanus kadar geniş gelecek ufkunda güneşin düşüne kapılmayanlar geceye inanırlar mı bilinmez lakin ertesi gün doğacak gün onların malı mı olacaktır tartışılır. Fikirlerin toprağını işleyip de verimin manevi şevkini sabırla tadamayanlar ideolojilerin hamurunda yoğurulacak sonra da tereddütsüz pragmatizmin aparatına dönüşeceklerdir. Türkiyedeki her menşeden hemen her düşünce akımının sonuçta bir pragmatik aparata dönüşmesinin faturası neredeyse son kırk yıldır sokakta daha bir seçilir haldedir. Bu sebepten ülkenin şehirleri tekdüze, benzeş, tarımsal verimliliği düşük, bilimsel bilgi üretimi dünya rekabetinden geride sosyolojik tabanı daha da çatlaktır. Dünün fikir ve idealizme bağlı kanatları birer tutarlı model üretemedikleri gibi varlıklarını devlete........

© Karar