Cehalet konusunu birkaç defa yazmaya çalıştım ama her yazıdan sonra hala çok noksan şeyler olduğunu gördüm. Önce tarifini tekrar verelim ki yanlış anlamaya meydan vermeyelim:

Cehalet: İlim sahibi olmamak, ilme ve bilgiye karşı ciddiyetsiz davranmak, hatta bilgiye karşı mücadele etmek, aklın ve kültür zenginliğinin etkisini reddetmek gibi anlamlara gelir.

Bütün bu davranışları kendisine ilke edinen insana da cahil denir.

Şu cümlelerle bakış açımı daha iyi anlatabileceğime inanıyorum.

-Sanki cehalet sürekli kendisini zaman ve zemin karşısında yeniliyor, bilim diliyle klonluyor gibi.

-Bilgiye rakip sahte bir bilgi gibi,

-Bilgiyi gölgeleyen simülasyon gibi,

-Bilge ve bilgiyi amansız bir düşman ilan etmiş gibi,

-Hakikate giden yollardaki mayınlar gibi,

-Radyasyon yağmuru gibi,

-Doğruların ve savunucuların bütün sunumlarına karşı üretilen bahane zehirleri gibi,

-Toplumların her zaman cesurca konuşan hakikat savunucuları gibi,

-Konumlarını ve rızıklarını bağladıkları her şeyi cansiperane savunan savaşçılar gibi.

İnsanoğluna öğrenme ve gelişme içgüdüsünü veren Allah onun her çeşit okumasını, araştırmasını ve düşünmesini yaratılışta meleke olarak vermiş ve hayatı boyunca bu faaliyetleri sürdürmesini emretmiştir.

Gel gör ki insanoğlu çoğunluk olarak başta tembellik hastalığından dolayı bu melekeleri ve çalışmaları bin bir bahane üreterek yapmayı bırakmıştır. Hayatının bir zamanında öğrenip uygulamaya koyduğu inanç ve davranışlarına canı gönülden sahip çıkmayı kendisine ilke edinmiştir.

Daha fazlasından ve değişik olandan asla haz duymaz, aksine onlardan........

© İleri