17 Ağustos 1999 yılındaki büyük Marmara depreminden sonra, yine hemen herkes deprem uzmanı olmuş ve acilen bir şeyler yapılması gerektiğinin altını çizmişlerdi. 7.6 şiddetindeki o depremde resmi verilere göre 17 bin 480 kişi hayatını kaybetmiş daha fazla sayıdaki kişi de yaralanmıştı.

Devletin tüm kurum ve yetkilileri bir daha böylesi tufanların yaşanması halinde bile can kaybını minimize etmenin çalışması içine girildiğini söylemişleri.

Girildiği söylenmişti de buna tanıklık eden pek kimse yoktur.

Yapacağız, edeceğiz, geleceğiz, gideceğiz. Bir sürü ecek- acak’lı cümleler peşi sıra gelmişti.

Sonrasında herkes derin bir sessizliğe bürünmüş ve sanki o tufan ve onca can kaybı yaşanmamış gibi devam etmişlerdi hayatlarına.

Ondan sonraki zamanda yine binlerce konut yapılmış ve depremde zarar gören konutların güçlendirilmesi işlemi de kaplumbağa hızında devam etmişti.

Bir süre sonra o kaplumbağa da yerinde sayıvermiş ve her şey unutulmuştu.

“Depremin değil sağlıksız binaların insanı öldürdüğü” sözü, öylesine söylenmiş değil. Hatta bence her yerleşim biriminin girişine ve çıkışına bu yazı asılmalı. Hatta yapıların denetim ve izinlerinin çıktığı kurumlara da asılmalı. Tıpkı bazı kurumlardaki kimi dolapların üzerine yazılan ‘yangından ilk kurtarılacaktır’ yazısı gibi.

Yıllar yılları kovaladı ve 6 Şubat 2023 yılına geldiğimizde, Kahramanmaraş/Elbistan merkezli iki büyük deprem oldu. 7.7 ve 7.6 şiddetindeki depremde, 10 il ve bir çok ilçe ciddi şekilde etkilenmiş ve 50 binin üzerinde insan hayatını kaybetmişti.

Bu depremden Diyarbakır şehir merkezi de can ve mal kaybı noktasında etkilenmişti.

Zira Diyarbakır, 2. Derece risk bölgesinde bulunmaktadır.

Yerle bir olmuş şehirler, bölük-pörçük de olsa sarılmaya........

© Güneydoğu Ekspres