Kendi gerçeklerine doğru ok olup fırlayan, üreten, yazan, konuşan, arka çıkan, el uzatan, birbirini koruyan, dayanışma sergileyen, yeri geldiğinde başkaldıran, hiçe sayılmayı reddeden, konuşarak, dertleşerek, dinleyerek sahip çıkan, sanatıyla, icrasıyla, yaptıklarıyla ben varım diyen, özgürlüklerinin, haklarının, kapasitelerinin, cesaretlerinin farkında olan kadınları unutmayalım…

Yutan, susan, sevgisini hep dağıtan, seven, sırtlanan, katılan, katlanan, koruyan, sımsıkı sarılan, ömrünü üreterek, yazarak, konuşarak, söyleyerek, baskılara karşı çıkarak, hayallerinin ardından giderek, sevildiğini, önemsendiğini görmek isteyerek ve fakat görmeyerek yol alan ve yol açan kadınları unutmayalım…

Kadınların yönetimde söz sahibi oldukları bir dünyada savaş, cinayet, istismar, yağma, çocuk işçiliği, insan ve uyuşturucu kaçakçılığı, silah olamayacağını, barışın egemen kılınacağını unutmayalım…

Önce karnında, sonra kucağında, ömür boyu yüreğinde taşıyan anneleri, vicdanı anne olan, ruhu anne olan hemcinslerimizi, yoktan var eden, yürekte iz, gönülde söz, ardında köz bırakan analarımızı, hayatın her anını duyan, düşünen, ölçüp biçen kadınları unutmayalım…

Kaderi de kederi de ortak olan kadınları, büyük bir kararlıkla, var güçleriyle çalışarak ve sınırları zorlayarak ayakta kalanları, satırlarla doğranan, çatılardan atılan, kezzapla yakılan, ilaçla uyutulan kadınları unutmayalım…

Çileli bağrının barınağında çok şey saklayan kadınlar!

Kadın merkezli konuşmaların, kitapların, filmlerin, oyunların zorlu yolculuğuna güç, anlam ve önem katan, yaşadıklarıyla ve paylaştıklarıyla katkıda bulunan kadınları! Hırçın, gergin, acımasız erkek egemen baskının ve eril dilin hışmına uğrayan, taciz şiddet, dayak, hakaret, küfürle erken tanışan ve ağır bedel ödeyen kadınları unutmayalım…

Erkenden düştüğü gurbet yolundan dönerken yılların yorgunluğunu bedeninde, senelerin hüznünü yüz çizgilerinde toprağına taşıyan,........

© Gerçek Gündem