Bundan on yıl kadar önceydi… Samimi bir sohbet ortamında Murat Karayalçın, sosyal (demokrat) belediyeciliğin Türkiye’ye yazılı bir kaynağı olmadığından yakınmış, bunun için bir kitap yazma hazırlığında olduğunu söylemişti. Araştırmalarımda şu ana kadar yayınlanmış böyle bir kitabına rastlamadım. O yıllar AKP’nin başarı grafiğinin düşüşe geçtiği yıllar olsa da Karayalçın’ın bugün karşımızda duran ve bakmaya doyamadığımız siyasi haritayı hayal ettiğini düşünmüyorum. Etmiş olsaydı mutlaka bu düşüncesini kuvveden fiile geçirmiş olurdu. Zira büyük bir yerel seçim başarısı elde eden CHP’nin bu nevi bir anayasaya ihtiyacı var.

Her şeyden önce eylem biçimini belirleyen ve hareket kabiliyetini -olumlu manada- sınırlayan standartlar dizimi olmalı. Otokontrolün sağlanabilmesi, doğruyla yanlışın ayrılabilmesi, başarısızlıkların ve istismarların tespiti, başarıların yarıştırılması ve muhtemel başarıların yerelden genele taşınması için buna ihtiyaç var. Malum, bu sürecin hayal kırıklığına dönüşmesini dört gözle bekleyen bir kitle var. Bu kitlenin beslendiği temel argümanlar, “Bunların belediyecilik anlayışı çöp, çamur, çukurdur”; “Bu fakir, İstanbul’un başına geldiğinde şehir ne hâldeydi bilenler bilir” türünden şeyler. Çok haksız da sayılmazlar. Malum, SHP’nin 1989 Yerel Seçim zaferi sonrasındaki başarı karnesi hiç iyi değildi ve sosyal demokratlar ellerindeki fırsatı iyi değerlendirememişlerdi. İktidar........

© Gazete Pencere