Peygamber (ASV)’ın, “Habibullah” unvanına sahip olması nedeniyle insanların, cinlerin hatta bütün mahlûkatın da habibi olmuştur. Bu unvanının etkisiyledir ki kâinatta O’nun kadar sevilen başka bir insan yoktur. O’nun sevgisi, ana, baba, evlat sevgisi kadar fıtridir; hepsinin sevgisinin üstündedir. Yaratanın sevgisini kazanan, yaratılmışların sevgisine de hakkıyla sahip olur. Mirac gecesinde yeryüzünden alıp göklerin ötesinde huzuruna getirerek kendisiyle görüşen Yüce Allah, “Âlemlerin Rabbı” sıfatıyla, “Esselamu ‘aleyke yâ eyyühe’n-nebiyyu ve Rahmetullahi ve berekatuhu: Selam, Allah’ın rahmeti ve bereketi senin üzerine olsun ey peygamber!” şeklinde kendisini selamlamış, Arş-ı A’la’dan, Sidretu’l-Münteha’dan yayılarak bütün müminlerin kalbinde yankılanmıştır. Bu yankıdır ki asırlardır, bütün Müslümanlar her namazda bu ilahi selamlamayı tekrar edip dururlar.

Peygamberimiz (ASV)’ın iki türlü elçiliği vardır: Birisi: Allah’tan insanlara gönderilmiş bir ilahi temsilci olması; diğeri de tüm insanlık adına Allah’a muhatap olan temsilciliğidir. Bu itibarla Peygamberlik delili olarak yüzlerce mucizelere mazhar olmuştur. Akılları hayrete düşüren, duyan ve görenleri hayran bırakan, peygamberlik delili mucizelerinden biri de mübarek elidir. Hz. Musa (AS)’ın mucize olarak ışık saçak beyaz eline bedel, Peygamberimizin mübarek elinden........

© Gazete İpekyol