Öncelikle Evrensel okurlarına Türkiye Kupası’ndaki Fenerbahçe-Galatasaray maçıyla ilgili minik bir açıklama yapmam gerekiyor. Malum, Fenerbahçe-Galatasaray karşılaşması 2 Nisan’da, yani boykot çağrısının yapıldığı gün oynandı ve karşılaşmayı yayınlayan ATV de boykot çağrısı yapılan markalardan birisiydi. Önceden Evrensel yönetimine haber vererek boykota katılacağımı bildirdim, bu nedenle de maçı naklen izlemediğim için de yazı yazmadım.

Bu maçı daha sonra izleme fırsatı buldum. Dün oynanan Samsunspor-Galatasaray maçının analizine de Fenerbahçe eşleşmesinden hareketle başlamak istiyorum.

Okan Buruk, ligdeki Fenerbahçe karşılaşmasında olduğu gibi kupadaki eşleşmede de yine 433 formasyonunu tercih etti. Buruk’un ilk 11’inde orta saha Mario Lemina, Lucas Torreira ve Gabriel Sara’dan; forvet hattı ise Yunus Akgün, Victor Osimhen ve Barış Alper Yılmaz’dan oluşuyordu.

Galatasaray dünkü Samsunspor maçına da savunma hattı (Kaan Ayhan yerine Roland Sallai) ve kaledeki (Günay Güvenç yerine Fernando Muslera) iki değişiklik haricinde aynı orta saha ve forvet hattı oyuncularıyla çıktı. Ancak bu, Galatasaray’ın Fenerbahçe ve Samsunspor’a karşı aynı formasyonla, yani 433’le oynadığı anlamına gelmiyor. Galatasaray Samsunspor’a karşı klasik formasyonu olan 4231’le sahadaydı.

Bunu belirtmemin amacı çoğu futbolseverin ve yorumcunun sahada Lemina, Torreira ve Sara üçlüsünü görünce Galatasaray’ın 433 oynadığı yolunda bir hükme varması. Ancak dostlar futbol bu kadar düz mantıkla ele alınabilecek bir oyun değil. Oldukça stratejik ve karmaşık bir yapısı var.

Bu meselenin daha iyi anlaşılabilmesi için bu noktada bahsetmiş olduğum iki formasyon arasında, eşleşmelerden kaynaklanan önemli bir fark bulunduğunu söylemek istiyorum.

Kupa maçında Galatasaray Fenerbahçe’ye karşı 433 formasyonuyla sahada yer alırken eşleşmeler şöyle gerçekleşmişti:

Görüldüğü gibi kupa maçında Fenerbahçe’nin üç stoperiyle Galatasaray’ın üç forvet oyuncusu; Fenerbahçe’nin üç orta saha futbolcusuyla Galatasaray’ın üç orta sahası; Fenerbahçe’nin kanat bekleriyle Galatasaray’ın iki beki; Fenerbahçe’nin iki forvet oyuncusuyla da Galatasaray’ın iki stoperi eşleşti.

Galatasaray bu eşleşmelerde Fenerbahçe’ye karşı üstünlük sağlayarak oyununu ve temposunu rakibine kabul ettirdi. Aldığı galibiyetle de Türkiye Kupası’nda yarı finale yükseldi.

Okan Buruk, Fenerbahçe 3412 formasyonuyla sahada yer aldığı için kupa maçında 433 formasyonunu tercih etmişti. Çünkü Galatasaray 433 formasyonu sayesinde çok açık ve kesin eşleşmeler elde ediyordu.

Aynı Okan Buruk Galatasaray’ın formasyonunu dün değiştirdi ve 4141 formasyonuyla oynayan Samsunspor’a karşı 4231’le sahaya yayılan bir 11 oluşturdu.

Niçin peki? Üçlü oynayan rakibe karşı üçlü bir forvet hattı, dörtlü oynayan bir takıma karşı da dörtlü bir forvet hattı daha uygun çünkü. Malum, Okan Buruk’un 4231 formasyonunda ön alan baskısı sırasında rakibin iki stoperiyle Galatasaray’ın santrforu (Osimhen) ve santrfor arkasında oynayan oyuncusu (Mertens veya Morata) eşleşir, rakip beklerle de Galatasaray’ın iki kanat forveti (Yunus Akgün ve Barış Alper Yılmaz).

Dün Galatasaray’ın santrfor arkasında oynayan futbolcusu Sara’ydı. Bu nedenle ön alan baskısı sırasında Samsunspor’un iki stoperinden biriyle Sara eşleşti, diğeriyle de Osimhen.

Ancak oyunda kaldığı süre içinde Sara’nın dün özel bir görevi vardı. O da Samsunspor hücumlarında topun arkasına geçmek. Bu görevi yerine getiren Sara dün Galatasaray’ın merkez orta sahasının üç, hücum hattının da dört futbolcuyla oynamasını sağladı ki kanımca maçı Galatasaray adına oldukça kolaylaştıran hamlelerden birisi bu oldu.

Bunu biraz açmak istiyorum. Bilindiği gibi eğer santrfor arkasında Dries Mertens veya Àlvaro Morata oynuyorsa Galatasaray rakibini 442 formasyonuyla karşılar. Başka bir deyişle rakip hücumlarında Galatasaray Osimhen ve Mertens haricinde, dokuz futbolcusuyla topun arkasına geçer.

Dün ise Galatasaray Samsunspor’u aşağıda da görüldüğü gibi 451 formasyonuyla karşıladı.

Ekran görüntüsü beIN Sports yayınından alınmıştır

Ekran görüntüsü beIN Sports yayınından alınmıştır

Böylece Galatasaray çoğu pozisyonda, öncesine oranla bir fazla futbolcuyla savunma yaptı ve Osimhen hariç 10 futbolcusuyla topun arkasına geçti. Bunu sağlayan oyuncu Sara’ydı. Bu hamleyle Galatasaray takım savunmasını daha da sertleştirmiş oldu. (Takım savunmasını yukarı çekmek konusunda Lemina’ya da ayrı parantez açmak gerekiyor, ki bunu biraz ileride yapacağım.)

Daha önce birkaç kez bahsettim: Okan Buruk döneminde Galatasaray’ı ligde rakiplerinden........

© Evrensel