Suriye'de yeni düzen kurulurken en az konuşulan unsur din ve devlet işlerinin ayrılması, yani laiklik meselesi.

Laiklik, Suriye gibi çok dinli ve çok mezhepli ve farklı etnik kökenden gelen insanların yaşadığı bir ülke için istikrar ve toplumsal barışın güvencesi aslında. Ancak yeni Suriye'de bugünlerde azınlık meselesi de, farklı mezheplerle birlikte yaşama konusu da "hoşgörü" başlığı altında konuşuluyor. Laiklik gibi bir Anayasal bir güvence verilmeden, sadece yönetimin insafına kalmış bir "hoşgörü" konuşulan yeni Suriye'de; Bugün verilir gibi yapılıp, yarın alınabilir.

Coğulculuk ve çeşitlilik meseleleri, gerek Batı'da, gerekse Türkiye medyasında Şam'da yönetimi el geçiren HTŞ'nin lideri Colani'nin (şimdi terörist olarak arandığı geçmişini unutturmak için hızla tedavüle yeni adı ile Ahmet Eş Şaraa'nın) kravat takması üzerinden konuşulur durumda. Oysa laikliğin adının bile geçmediği, Şeriat'ın resmi hukuk sistemi olarak hüküm sürdüğü Körfez Arap ülkelerinin liderleri de geleneksel kıyafetlerini çıkardıklarında hep kravat takmıyorlar mı?

"Laik ve demokrat" Batı'nın desteklediği İsrail de resmiyette bir din devleti. Nitekim kendi Müslüman vatandaşlarına karşı ırkçılığa varan politikalar izleyen mevcut İsrail hükümetinin Gazze'de bile isteye yaptığı soykırıma varan operasyonlara da Batı başkentlerinden pek ses gelmedi. Şimdi aynı İsrail, Suriye'nin güneyini de kontrol altına aldı. Başbakan Netanyahu da İsrail........

© Ekonomim