Remzi Akçin

UGM Yönetim Kurul Başkanı

Bir yazımızda “mevzuat mı uygulama mı?” diye sormuştuk. Aslında cevabımız çok basit: İkisi de. Kötü bir senaryodan iyi bir film çıkmayacağı gibi net olmayan bir mevzuattan iyi bir uygulama da çıkmıyor. Bu yazımızda sıkça yaşanan ancak hem mevzuatın hem de uygulamanın hatasının olduğu bir örneği dile getireceğiz. Elbette yine gümrük işlemleri ile ilgili.

Otomotiv yedek parça işiyle uğraşan iş adamsınız. İyi de bir iş hacminiz var, güvenilir bir firmaya sahipsiniz. Güvenirliliğinizi, mali yeterliliğinizi, kalitenizi belgelendirdiniz ve bunun sonucunda yetkilendirilmiş yükümlü sertifikası (YYS) aldınız.

Bir konteyner yedek parça sipariş ettiniz. Konteynerin içinde 150 farklı türde diğer bir deyişle GTİP’de eşya var. Eşya bedeli ve sigortanın yanı sıra nakliyatçıya da 1.500 dolar navlun bedeli ödediniz. Gümrük işlemlerini tamamladınız, vergileri ödediniz ve ithalatı gerçekleştirdiniz. Buraya kadar her şey normal.

Ancak sonradan nakliyatçı ek olarak 150 $ daha navlun faturası kesti ve bu bedeli ödediniz. Gümrük Kanunu gereğince, sonradan da olsa gümrük kıymetine katılması gereken bir bedel varsa, beyan edilerek bu bedel için ödenmesi gereken gümrük vergisinin, bedel ve ödenen vergilerin toplamına ilişkin katma değer vergisinin ve varsa özel tüketim vergisinin ödenmesi gerekir. Örneğimizden devam edersek, 150 farlı tür yedek parça gümrük beyannamesinde 150 satır (kalem) olarak beyan edildiği için vergiler her kale için ayrı ayrı hesaplanır. Çünkü, her kalemin vergi oranı aynı değildir. Her kalemin vergisinin 1 TL olduğunu varsayarsak 150 dolar kıymet farkı için 150 TL değil, 150 X 1 = 150 TL olarak vergi hesabı yapılır. Vergilerin ödenmesinde de sorun yok ama konu para cezalarına geldiği........

© Ekonomim