Bir yanda israf, öte yanda açlık. Dünyada üretilen gıdanın üçte biri çöpe giderken, toplam nüfusun neredeyse ’u temel gıdaya bile erişemiyor. Trajik, değil mi?

Sadece bu da değil. Bu israfın ciddi bir ekonomik ve çevresel etkisi var. Bir yılda israf edilen 1,3 milyar ton gıdanın ekonomik maliyeti yaklaşık 1 trilyon dolar. Bu atıklar, global sera gazı emisyonlarının da %8’inden sorumlu.

Yani, bunca üretim boşa giderken, farklı coğrafyalarda açlıkla mücadele eden insanlara çözüm bulunamıyor. Ortaya bir de kabarık ekonomik ve çevresel fatura çıkıyor.

Oysa böyle olmak zorunda değil. Gelin, gıda sektörüne dair her şeyin bildiğimizden çok daha farklı olabileceğini hayal edelim. Her lokmamız, her öğünümüz, kaynakları tüketmek yerine doğayı besliyor; atıkları çöpe atmak yerine döngüye geri kazandırıyor. Bu, ütopik bir hayal değil, döngüsel ekonomiyle mümkün olan bir gerçeklik.

Döngüsel ekonomi, gıda üretimi ve tüketiminde köklü bir değişim yaratma potansiyeline sahip. Bu model, doğrusal ekonomi gibi "al, üret, at" paradigmasını yıkıyor ve yerine "yeniden kullan, geri dönüştür, yeniden üret" felsefesini koyuyor.

Gıda atıklarının çoğu bugün çöpe gidiyor, ancak döngüsel ekonomiyle bu atıklar, yeni bir hayat buluyor. Aynı zamanda bu atıklardan kaynaklanan büyük çevresel ve ekonomik yükü hafifletiyor. Nasıl mı? Döngüsel model, gıda atıklarının, enerji üretiminden tarımsal........

© Ekonomim