✓ 1923, tam 101 yıl önce... Otomobille, onu da bulabilirseniz Ankara'dan İstanbul'a üç tam günde ancak gidebiliyorsunuz. Ankara'dan Erzurum'a gitmek 19-20 günü buluyor.

✓Tarımda çalışacak erkek yok, savaşlarda şehit düşmüşler.

✓Aradan üç yıl geçiyor, 1926; vizyona bakın ki Kayseri'de tayyare fabrikası için adım atılıyor.

✓Aradan dört yıl daha geçiyor, 1930; kadınlara seçme ve seçilme hakkı veriliyor.

Bazen yarım yüzyıl öncesine dönüyor ve çocukluğumu düşünüyorum, daha çok da böyle özel günlerde. İç Anadolu’da bir kent... Bugün yaşananlarla o günleri kıyaslayınca üzülmemek elde değil. Ama üzüntüm o dönem yaşadıklarım için değil, bugün için...

Cumhuriyet kuruldu kurulalı bunu içine sindiremeyen, kabullenemeyen bir kesim hep olagelmiştir. Anlaşılması zor olan, hayatın olağan akışına ters düşen, bu kesimlerin artış gösteriyor olmasıdır.

Toplum, tepeden bir takım aykırı mesajlar verilmedikçe, bazı duygular siyaseten kullanılmadıkça böylesine radikal dönüşümlere yönelmez. Otuz yıl, kırk yıl önce Cumhuriyeti baş tacı eden toplumun bir kesimi, giderek Cumhuriyete burun kıvırma durumuna geliyorsa bu kendiliğinden olmuyordur.

O toplum eksik bilgilendiriliyor, yanlış bilgilendiriliyor ve kasıtlı olarak yanlış yönlendiriliyordur.

Toplumun küçük bir kesiminde eskiden beri zaten var olan, verilen örtülü mesajlarla da adeta daha da pekişmesi için gayret gösterilen “Ne var bunda yani, Cumhuriyet o kadar da önemli mi, hele hele 101’inci yıla ulaşılması” düşüncesi son yıllarda giderek daha çok taraftar buluyor.

Birileri herhalde sanıyor ki Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk bu ülkeyi güle oynaya kurdu; zaten cephe bile görmemiş, İstanbul dışına hiç çıkmamış bir Osmanlı paşasıydı! Adeta bir eli yağda, bir eli baldaydı. Yıktı Osmanlıyı, işgüzarlık edip Türkiye Cumhuriyetini kurdu!

Atatürk’ün Osmanlı İmparatorluğunu yıkıp Türkiye Cumhuriyetini kurduğunu düşünenlere küçük bir hatırlatma:

“Bir Osmanlı paşası, koskoca(!) imparatorluğu yıkıyorsa, demek ki o imparatorluk artık koskoca değildi. Sakın o imparatorluk zaten yıkılmaya yüz tutmuş, hatta yıkılmıştı da elde kalan bir avuç Anadolu toprağı da tümüyle kaybedilmek üzereyken bunları geri alıp bir ülke yaratan Atatürk olmasın!”

Cumhuriyete burun kıvıranların çoğu gerçeği bilmiyor ve bunlar için cehalet deyip geçilebilir. Üzüntü veren, gerçeğin böyle olmadığını bildiği halde Cumhuriyeti önemsiz göstermeye kalkışanlardır.

Daha acı olan ise bunu yapanlar sahip oldukları koltuklarda Atatürk ve silah arkadaşları sayesinde oturmaktadır.

Mustafa Kemal Atatürk’ün Cumhuriyeti kurana kadar nasıl büyük zorluklar atlattığını, nasıl büyük askeri zaferlere imza attığını zaten biliyoruz. O zaferler geride........

© Ekonomim