Hobiler, sivil toplum örgütleri, öğrenci kulüpleri bir anlamda toplumların aynasıdır. Çeşitliliği, sayıları ve aktif üyeleri ne kadar çoksa o denli mutlu, huzurlu, keyifli ve refah toplumu olduğu var sayılır. Sayıları azaldıkça da sorunlar artar!

Sınav ve diploma odaklı eğitim sistemimiz yüzünden okul etkinlikleri adeta dibe vurmuş durumda. Pek çok okulda beden eğitimi, müzik, resim derslerinin yanı sıra etkinlik saatlerinde de test çözülüyor. Sonra da neden hiçbir hobileri yok diye çocuklarımıza hayıflanıyoruz…

Çocuklukta, gençlikte kazanılmayan bu alışkanlıklar sonraki yaşlarda da kazanılamadığı için hobi fakiri bir ülke olmanın ötesine geçemiyoruz…

Detaylara girmeden önce gelin hep birlikte bir durum tespiti yapalım:

Pek çoğumuz için hobilerimiz hayatın vazgeçilmez renkleri olarak kabul edilse de kimileri için zaman kaybının ötesine geçmeyen fantazilerdir.

Okullardaki kollara, kulüplere ve yaşamın her alanındaki sivil toplum örgütlerine bakış açısı da farklı değil!..

Aslına bakarsanız eğitimin pek çok amacı var. Öğrenciyi sadece akademik açıcıdan değil moral ve fiziki açıdan olduğu kadar sosyal açıdan da geliştirmesi gerekir.

Peki biz bunu yeterince ciddiye alıyor muyuz? Alsaydık bu noktada olur muyduk?

Sınavlar yüzünden sınavda soru çıkmayan dersler gibi hobileri de zaman kaybı olarak görmeye başladık…

Eğer sizin ya da çocuklarınızın bir hobisi yoksa kabahatliyi uzaklarda aramayın. Bunun sorumlusu hayattan kopuk eğitim sistemimiz ve bu boşluğu öyle ya da böyle doldurmayan biz ebeveynleriz.

Bırakın devlet okullarını, özel okullarda bile boş zamanlarını nasıl geçireceğini bilenlerin sayısı çok az.

Oysa en azından onlarda böyle bir problemin olmaması gerekiyor.

Neden mi?

Onlarca kulüp, onlarca etkinlik ve onlarca organizasyonları var.

Kâğıt üzerinde, her yıl için, her öğrencinin katılabileceği en az birkaç........

© Eğitim Ajansı