Pazar günü Elazığ’da düzenlenen Filistin’e Destek Mitingi’ne giderken yolculuğu muhabbet, ilahi ve sohbetle geçirmeye çalıştık. O esnada bir hocamız şöyle bir soru sordu:

“Gazze’de ve Refah’ta yaşanan bunca vahşet ve katliama rağmen tepkilerimiz niçin istediğimiz düzeyde değil, trajik manzaraları görünce oluşan duygusallık ve acıma hissi neden çabucak geçiyor ve niye Batılı halklar gibi büyük tepkiler ortaya koyamıyoruz?”

Sorunun bir kısmını kendisi cevapladı, bir kısmını ben cevaplamaya çalıştım. ‘Tefekkür azlığı, empati yetersizliği, diğerkâm olamama, imanın tahkiki değil taklidi olması, münzil olan Kur’an ve sahih sünnetle değil mezhep, cemaat veya tarafımızın istediği şekilde tavır, dünya sevgisi’ gibi önemli cevaplar ortaya çıktı.

Hemen akşamında Refah’taki çadır kente tonlarca bombalı saldırı sonrası insanların ‘futbol afyonu’ etkisiyle sokakları bir kutlama rezaleti ile kuşatmasıyla aşağıdaki hikaye sorumuza kıssadan hisse bir cevap oldu.

Gelin, kendimizi merkeze çekip sorumluluğu başkasına atmadan; izzetini şahsi, mezhebi veya milli menfaatleri için satan, Batılı şer ittifaka yalakalık edenlere ithaf(!) ederek kıssamızdan hissemizi........

© Doğruhaber