Ülkenin çözüm bekleyen sorunları vardı. Siyasi partiler seçim gününe kadar bunu anlatmaya çalıştı. Günün sonunda halkın gerçekleri Mersin’e, Siyasi Partilerin ekserinin de tersine gittiği anlaşıldı. Sonuçlar ortada!

Türk Siyaseti; Cahiliye dönemindeki Mekkelilerin akil adamı Velid bin Muğire’yi oynadı. Kur’an-ı Kerim’de şöyle anlatılır:

“Düşündü taşındı, ölçtü biçti! Kahrolası, ne biçim ölçtü biçti! Sonra yine kahrolası ne biçim ölçtü biçti! Sonra baktı! Sonra kaşlarını çattı, suratını astı! En sonunda sırtını dönüp gitti, gururuna mağlup oldu! Bu, dedi; olsa olsa eskilerin sihridir! Bildiğiniz insan sözünden başka bir şey değildir." (Müddesir: 18-25)

Genelde Ümmet coğrafyası, özelde de Türkiye Siyasi arenası; onu oynadı.. Kardeşlerim kusura kalmasın! Türkiye’nin Cumhuriyetin kuruluşundan günümüze kadar değişmeden hatta artarak gelen “siyasi, ekonomik ve sosyal..” sorunları vardı. Bunlara artı sorunlar eklendi.

Siyasi partiler; halkın asıl konuşmayı yapacağı 31 Mart Pazar gününe kadar bu sorunların etrafında dolaştı durdu. Sorunun içine girmeye kimseler cesaret edemedi veya girmek istemedi.

Tam da bu yüzden; “seçimde kazananı umut, kaybedense üzüntü vermedi(!)” Çünkü halkın yarası taze, acısı derin de ondan! Verdiği kararı da ağırlıklı olarak acısının ve yarasının tesiriyle verdi! Birine ceza kesmesi lazımdı; kesti! Kestiği cezanın acısını artırmak için de pire için yorgan yaktı! Belki de yakmadı.. Zaman gösterecek!

Neydi sorunlar?

Buna birçok cihetten bakmak lazım. Ha! Birilerinin keyfi veya hatırı için aksi de yazılabilir ancak görülen köy kılavuz istemez. Hatice’ye değil, neticeye bakmak da kaçınılmaz!

Söylenir ya! “Bu halk adam olamaz! Kendimizi anlatamadık! Şunu dememiz lazımdı.. İftira tuttu… Halk, cahildir, oyuna geldi! Dış güçler..” falan. Perinçek de “küresel güçler bizi engelliyor” deyip duruyor..

Kanaatimizce şu denmeli: “Bu halk adamdır hem de adamın hassı! Kendimizi de anlattık hem de kusursuz ancak........

© Doğruhaber