Sahnede bir adam var. Yeldeğirmenlerine saldırıyor. O değirmen yalnızca değirmen değil: Sahneye baktığımda, değirmeni örgütlü kötülük, hoyratlık, kabalık, sıradanlık, yozluk, gizli tanıklık, maçoluk vb. olarak görmeye başlamaz mıyım!

Yok böyle olmaz baştan başlamalıyım: “Don Quixote” bu kez müzikal olarak karşımızda. Neden “Don Kişot” değil “Don Quixote” diye öyle çok soran oldu ki önce onu belirteyim: Çünkü doğrusu öyle. (Eserin orijinali İspanyolca. Bizde ilk çeviriden beri, çevirinin çevirisi Fransızca telaffuzu benimsenmiş. İspanyolca ismin Türkçe telaffuzu Don Kişot değil, Don Kihote’dir.)

Çolpan İlhan Sadri Alışık Tiyatrosu ile “Piu Entertainment” ortak yapımı “Don Quixote” müzikali neresinden baksanız çok zengin bir prodüksiyon. 15 kişilik canlı orkestra, 30 kişilik oyuncu ve dansçı kadrosu, birbirinden ünlü üç başrol oyuncusuyla dikkatleri çekiyor.

Cervantes’in ölümsüz (ve de modernist) eseri, 1959’da Dale Wasserman tarafından kaleme alınmış, yıllar boyu ABD ve Avrupa sahnelerinin gözbebeği olmuştu. Müzikler Mitch Leigh; şarkı sözleri Joe Darion...

Bizdeki prodüksiyonun Türkçesi Güngör Dilmen’den. Sahneye koyan, her rejisinde kendisiyle yarışan Işıl Kasapoğlu. Müzik direktörü: Volkan Akkoç.

Hemen kestirmeden........

© Cumhuriyet