Aslında kimin cahil, kimin aydın olduğu konusu tartışmaya açıktır, görecelidir. Eğer kendinizi bir aydın olarak tanımlıyorsanız, “cahil” sınıfına koyduğunuz kişilerle sohbet etmeniz şart mıdır? Şarttır çünkü biz aydınların cahilleri eğitmemiz gerekir, cahillerin bize ihtiyaçları vardır. Öğretmenler cahil oldukları gerekçesiyle öğrencileriyle iletişimi kesselerdi halimiz nice olurdu? Aynı zamanda aydınların da başkalarına ihtiyaçları vardır. Bir psikiyatrist ve romancı olan Prof. Dr. Engin Geçtan bana aylarca bir yere kapanarak roman yazmamamı, yazarken kısa sürelerle de olsa insanlarla iletişim kurmamı, bir meslektaşımla, bir balıkçıyla, bir çöpçüyle konuşmamı öğütlemişti.

(Yukarıda “Biz aydınlar” diyerek kendimi aydın sınıfına koydum. Bu konuda ölçüt kişim eşim Prof. Dr. Zehra Dökmen’dir, bir süre önce ona aydın olup olmadığımı sorduğumda “Evet artık aydın sayılırsın” dedi.)

Yıllar önce bir televizyon programında sunucuya, “Hocam” dediğimde bana, “Estağfurullah, siz benim hocamsınız” demişti. Ben de ona, “Sanırım ben bütün Türkiye’nin hocasıyım ancak bütün Türkiye de benim hocamdır” karşılığını vermiştim. Bu tavır bir tevazu........

© Cumhuriyet