Değerli okurlar, bir terslik yüzünden 28 Mart 2025 günü yayımlanan bu yazıyı bir kez daha okumak zorunda bıraktığım için lütfen bağışlayın beni. Problem mesele, mesele sorun olunca... Böyle oluyor işte!

***

Çevirmem gereken şair (Aloysius Bertrand, Comte de Lautréamont, Arthur Rimbaud, René Char; Yannis Ritsos, Kavafis, Seferis) ve şiirleri dilimize çevirdim. Ve sonra, Rimbaud’dan sonra çeviriyi bıraktım. Kendime verdiğim görev sona ermişti.

Üniversite görevini yapmadığı için edebiyat dünyasında eksikliğini gördüğüm ve bu ortamın gereksinim duyacağı dört kuramsal kitap yazdım: Şiir ve Gerçeklik, Tabula Rasa, Yazınsal Söylem Üzerine, Şiirde Devrim. Daha sonra bazı zorunlu müdahaleler dışında, bu türden yazı yazmadım. Görevim tamamlanmıştı. Üniversitede olsam dört kez profesör olmuştum.

Deneme de yazdım ama bunlar eleştirel denemelerdi. Kendimi deneme yazarı olarak görmedim. Anı sayılacak metinler yazmadım. Çünkü çırılçıplak soyunmam gerekiyordu. Soyunmayı şiire bırakmıştım.

Üzerimdeki ağırlıkları ata ata şiirle baş başa kaldım. Sadece şiir yazdım.

2000 yılında resmen başladığım gazete yazarlığını başka bir odada, başka kalem ve defterlerle yapıyordum. İki su birbirine karışmadan akıyordu.

Yuvarlak hesap diyelim: Şiir yazmaya 1950 yılında başladım ve son şiir kitabım Gençler İçin 50 Turfanda Miir’in yazılması 10 Şubat 2019 günü tamamlandı ve böylece şiir yazma “misyon”um da sona erdi. Neredeyse 70 yıl şiirle boğuştum. Ancak bir ara (1971-1977), bir süre yazmayı........

© Cumhuriyet