Της Μαρίας Λιονάκη

3 Δεκέμβρη. Παγκόσμια Ημέρα ατόμων με αναπηρία ή με ειδικές ανάγκες. Όπως θες πες το. Το δύσκολο εξάλλου δεν είναι να το πεις. Το δύσκολο είναι να το βιώνεις, να το ζεις. Να είσαι ο ίδιος ή δικό σου άτομο, άτομο με αναπηρία. Σε μια κοινωνία που και «αρτιμελής» να είσαι, χωρίς κινητικό ή άλλο πρόβλημα, χωρίς πρόβλημα όρασης, ακοής ή νοητικό πάλι δύσκολα επιβιώνεις. Κι ακόμα πιο δύσκολα έως σπάνια ξεχωρίζεις. Σε μια κοινωνία που έχει στραμμένα τα φώτα στη λάμψη, στο επιφανειακό, το κάθε είδους « φαίνεσθαι» και το κάθε είδους « έχειν». Στα ράσα που κάνουν τον παπά, στο marketing όχι μόνο των επιχειρήσεων, μα και του εαυτού μας. Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται. Αυτό έχει γίνει, να φαίνεται κι ας μην είναι. Σε μια κοινωνία που κρύβει όλο και περισσότερο το συναίσθημα, είναι επιφυλακτική, δείχνει κούραση στην κακή ειδησεογραφία, άμυνα και αδιαφορία απέναντι στον πόνο του άλλου. Εδώ τα καλά αυτοκίνητα, εδώ τα........

© Cretalive