Suriye ile aramızda esen soğuk rüzgarlar çoktan sona erdi. Son yıllarda özellikle de 2022 yılının ikinci yarısından bu yana siyasi hava ılımlı ama uzlaşma bir türlü sağlanamadı. Devletler arasında bozulan ilişkilerin onarılması, kaybolan güven ve ortaya çıkan birçok olumsuzluktan dolayı pek kolay/hızlı olmayabilir; ancak kabul etmek gerekir ki, Türkiye kısa sürede kırıp döktüğü dış politikasını kısa sürede onarmayı da başaran bir devlet.

Aşırı derecede hatta vıcık vıcık denilecek şekil ve içerikte Batıcı bir dış politikayla başlayan serüven özellikle 2011 yılı başlarında Arap Baharı ile ideolojik bir boyut kazanırken Türkiye, komşularıyla uzun çabaların ardından elde ettiği olumlu ilişkileri adeta bir gecede çöp tenekesine atıvermişti.

Mısır’la ilişkilerde başlayan ideolojik içerikli dış politika Orta Doğu’ya ‘demokrasi götürme’ iddiasıyla tam gaz uygulanırken her nedense krallıklara pek dokunmadı; ama hep Suriye gibi seküler rejimlerle yönetilen Arap ülkelerini hedef aldı. Fakat ilginçtir ki, sonuçta hem Suriye gibi seküler ülkeler hem de başlangıçta Suriye’ye karşı işbirliği yaptığımız Körfez ülkeleri özellikle Suudi Arabistan, Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) ve 2013 ortalarından itibaren Mısır da dahil olmak üzere bölgede neredeyse herkesle kavgalı hale gelmeyi başarmıştık(!). İsrail ile ilişkileri ise zaten 2009’da koparmıştık.

Rusya’nın Suriye-Türkiye sınır bölgesindeki savaş uçağını düşürmemiz (2105 Kasım) ile başlayan şiddetli gerilim silahlı çatışmaya dönüşmemişti; ama bölgede sorunlu ilişkiler içinde bulunduğumuz ülke sayısını ve işin ciddiyetini artırmıştı. Bu arada Suriye’de tam tersine amaçlarla hareket ettiğimiz İran ile ilişkilerimiz de epeyce kavgalı hale gelmişti. Ve bütün bunları kısa sürede ve bütün bu ülkelerde sünni, İslami daha doğrusu İhvancı iktidarların........

© CGTN Türk