Feminist politikanın kendi arasında üçe (ya da dörde, beşe, on beşe…) ayrıldığı fikrine şüpheyle yaklaşırım, hep böyle oldu. Ne yaptığında liberal, ne yaptığında sosyalist ya da radikal sayılırsın? Kuramsal düzeyde iyi kötü yapılabilecek bu ayrımın politik düzeyde neye karşılık geldiğinden hiç emin olamadım. Çünkü politikanın asıl olarak “bağlam” demek olduğuna inanırım, etiket değil ve etiketlerin bağlamı (yani ilişkileri, etkileşimleri) görmemizi zorlaştırdığını sezerim.

İsmi Sosyalist Feminizm olan bir kitabı elime hevesle almamın sebebi belki o küçük alt başlıktır: “Yeni Bir Yaklaşım”; belki de kuramsal ayrımları politik bağlamlar içinde yeniden yapmaya girişmesini sevmişimdir. Ne de olsa Audrey Lorde’un anısına adanmış bir kitaptan söz ediyoruz!

Frieda Afary’nin Sosyalist Feminizm/Yeni Bir Yaklaşım isimli kitabı, benim gibi bir şüpheciyi bile etiketlerin büsbütün işe yaramaz şeyler olmayabileceğine ikna ediyor. “Onlarla ne yaptığınıza bağlı bu” diyor. Etiketleri kendinize iliştirmek yerine birer analiz aracı olarak kullanabildiğinizde, pekala “çalışır” hale gelebiliyorlar!

Kitap, 21. yüzyılın nasıl bir zaman, nasıl bir iklim olduğunu hatırlatarak başlıyor: Otoriter kapitalizm altında yaşamak kimin için ne anlama gelir? Tam da şimdi, burada, tahakküm nasıl kuruluyor? Feminist politika, tarihi boyunca bu tahakkümün mekanizmalarını nasıl kavradı, bunlarla mücadele etmek için nasıl araçlar geliştirdi?

Emek ilişkilerini analizin merkezine yerleştirirken (bir sosyalist feministten beklenebileceği gibi!), bunu bir bölüşüm sorununa işaret etmekten çok daha derin bir perspektifle yapıyor. 1970’lerin ev içi emek tartışmalarını hatırlatıyor, bu tartışma içinde geliştirilen kavramların tozunu silkeleyip bugün yaşadığımız dünyada hâlâ ne kadar açıklayıcı olabildiklerini gösteriyor. Ev içi emeğin görünmezliğinin........

© Birikim