95 Newroz’u baharı getirmemiş, aksine bir baharbozan kasırgası koparmış, güneşi ertelemiş, soluğu pıhtısız bir sürgüne çıkarmıştı.

Ona da "ıztırari muhaceret" diyelim şimdilik. En azından vicdan uyanıncaya kadar. Zorunlu göç! Ucu ve oluru memleket sathından verilmiş ebedî istikamet; zifirî, gayrimuayyen bir ikâmet.

(İşaretle!)

95 Newroz’unda bir çocuk, 95 Newroz’unda bir adam; aynı yerden, aynı bedenden alındılar birlikte.

Diyorlar ki, ‘komutan’dır. Yalan! Turgut Uyar yine sevsin apoletsiz omuzlarını da öyle güzel gülemedi, gülemez hiçbir ‘komutan’. Esasen kardeşindir, tanımazsın. Bırakmazlar sana kendi kardeşini, anlamazsın.

Baharbozan Newroz bile yokken henüz ortalıkta, çift dikişli kırımdan bir gün sonra “İşte provokatörler” diye boy boy fotoğraflarla çıktı, dün sürgün edildiğin memleketinin gazeteleri. İçlerinde sen de vardın, gördük seni. Gördük, tanımadık.

O gün yer değiştirdi kalbimiz. Kulağımıza fısıldanan isimleri duyamadık. Kardeşindik, tanımazsın! Biz ki bütün dostları kemiklerinden tanıdık.

“Katletmek” fiilinin altını çift çizgiyle en güzel devlet çizermiş.* Çift çizgi. Kalınlaştırılmış,........

© Bianet