Değerli okuyucularımız zaman zaman sizlerden gelen mailleri ve mesajları paylaşacağız.

İsmim SEMRA soyadım EGZERSİZ olmalıymış! 1994 senesinde geçirdiğim trafik kazası sonrası Trokal 4-5 seviyesinde kesiğe bağlı omurilik felçlisi (göğüs altı sonrası) oldum. İlk senelerde ne kadar çok egzersiz yaparsam o kadar hızlı ayağa kalkıp yürürüm diye egzersizlerimi hiç aksatmadım.1998 yılında kurucularıomurndan olduğum TOFD derneğinin kuruluş aşamalarında yer alarak kendim gibi bu hayatı yaşayan, paylaşan arkadaşlarımı onları yeniden sosyal hayatın içine katmak, hayatın içerisinde bende varım diyerek hem masa başında hem de sosyal çalışmaların içerisinde aktif olarak yer aldım. Bu süreç içerisinde de kendimi fazlasıyla ihmal ettiğimin farkına vardım. Bu yaptığımız çalışmalar manevi olarak beni çok güçlendirdi. Tabi bu arada iki çocuğumun annesi oldum. Onları büyüttüm. Askere gönderdim, evlendirdim. Hem anneanne hem babaanne oldum. Yani neneyim:)) 4 sene önce de geçirdiğim mesane kanseri tedavisi için 16 seans ağır kemoterapi almak durumunda kaldım. Evet, misafirimi aldım, kabul ettim ve gönderdim. Kemoterapi hem kaslarıma hem de kemiklerime oldukça zarar verdi. Sonrasında dünyaya yayılan COVID-19 salgını sebebiyle yaptırdığım aşılardan dolayı son dört yıldır boynumda, omuzlarımda, sırtımda geçmeyen şiddetli ağrı, hareket kısıtlığı beni oldukça zorladı. Buna bağlı MR görüntüsünde yaşadığım sıkıntının ciddiyetini doktorum gördü. 30 senelik tekerlekli sandalye kullanıcısı olarak egzersizlerimi yapmadığımdan dolayı iskelet ve kas sistemimin zorlandığını söyledi. Omuz protezi önerdi. Ancak kollarımla vücudumu taşıdığım için protezinde bana uygun olmadığını belirtti. Kuru iğneyle hafifletebiliriz ancak kesin tedavisinin olmadığını söyledi. Bir başka doktor buz ve kortizon tedavisi önerdi. Oysa 30 sene sonra bana şu sorular........

© Aydınlık