Son birkaç yılın manzarası bütün siyasi partilerde bölünme, istikrarsızlık ve halkta umut yaratma kapasitesindeki gerilemedir. 2017-2021 yılları arasında İyi Parti, Yeniden Refah, Gelecek, Deva, Memleket ve Zafer partileri kuruldular.

AK Parti’nin içinden iki parti çıktı. Bunlar etkili olamadılar ama AK Parti’de de sular durulmadı. Erdoğan’ın etrafında bir uzlaşma var fakat çeşitli klikler birbirlerini masanın altından tekmelemeyi sürdürüyor.

MHP’den İyi Parti, İyi Parti’den Zafer Partisi çıktı. Meral Akşener, gösterdiği liderlik zaafları nedeniyle partisinin sürekli kan kaybetmesine neden oldu. Gelinen noktada kendi genel başkanlığı sallantıda. Zafer Partisi, yabancı düşmanlığı üzerinden bir reaksiyon oyunu etrafına topladı. Fakat bu durum, onu bir dernekten daha fazlası yapmaya yetmiyor.

CHP’den Memleket Partisi çıktı. Kendisini CHP’den bazı milli konularda daha sağduyulu gibi durması dışında ayrıştırmakta zorluk çeken bu parti, esas olarak bir “Muharrem İnce fan club” olmanın ötesine geçemedi. CHP ise bu bölünmeyle daha arınmış bir görüntü çizmedi. Yerel seçimlerde aldığı oy sevinç değil şaşkınlık ve tedirginlik yarattı. Parti tabanı ile temas ettiğinizde “ya 1989 yerel........

© Aydınlık