Küresel ölçekte yeni bir barbarlık çağına girdiğimiz, bu köşe de dâhil birçok mecrada bir süredir dillendirilen bir görüş. Daha evvel de söylediğim gibi, İkinci Dünya Savaşı sonrası girilen, insan hakları ve özgürlüklerine öncelik veren, bu değerlerin belli bir etkisinin olduğu, nispeten, en azından Avrupa için, barışçıl küresel düzenin dayanaklarının bir bir yıkıldığını görüyoruz. Artık, ‘insan hakları ve özgürlükleri’ dediğinizde o hakların sahipleri burun kıvırıyor. İnsan hakları, iş gören geçer akçe olma vasfını hızla yitiriyor. İnsan hakları, insanın değerinin olduğu bir dünyada etkili olur. İçinde bulunduğumuz bu iklim insanın, insan hayatının değerini düşürüyor ve işin ironik yanı, bunu yapanlar da tabii ki gene insanlar! Buna mukabil, güçlünün gücü nispetinde istediğini yapabilmeye hakkı olduğu kanaati, toplumsal zeminini genişletiyor ki faşizm bu zeminde yükselir.

Bunun emareleri dünyanın farklı ülkelerinden geliyor ve çeşitli ayakları var. Göçmen karşıtlığından öte göçmen nefreti, bunlardan biri. (Bu yazının konusu göç ve göçmenler değil ama şunu söylemeden geçmemek lazım: Evet, göçmen nefreti ve düşmanlığıyla mücadele etmek lazım ama yabancı göçünün yarattığı endişeyi de ciddiye almak ve muhatap kabul etmek gerek. Ortada hiçbir sorun yokmuş gibi davranmak, bu sorunu kendi siyasi ajanda ve amaçları uğruna istismar etmelerinin, endişe içindeki kitleleri........

© Agos