Önümüzdeki yerel seçimler yerel idarelerle ilgili olsa da, iktidarın beklentisi çok farklı; şöyle ki, iktidar cephesi seçim başarısıyla güçlenip, özellikle de İstanbul Büyükşehir Başkanlığı’nı alıp yeni ve çok büyük bir ihtimalle gerici bir anayasa yapmayı tasarlamaktadır. Zira iktidar cephesi, giderek sıkışan ekonomiyi polisle baskı altına almadan önce, dinselleştirilmiş gerici kalıplarla tevekküle mahkûm ederek dünya emperyalizminin biçtiği görevlerini hakkıyla yerine getirmeye ya da bu son dönemde artık tamamlamaya çalışmaktadır.

Seçime giderken iktidarın küfesinde yüksek enflasyon, enflasyonu yakalayıncaya kadar kaçınılmaz olarak devamlı yükseltilen ve yükseltilecek faiz haddi, yüksek dış ve iç borç stoku ve devamlı yükselme eğiliminde cari açık sorunu yanında, bunların kaçınılmaz sonucu olarak bozulan gelir dağılımı ve yükselen yoksulluk gibi bozukluklar bulunmaktadır. Seçime giderken adeta muhalefet partisi gibi davranan iktidar grubu, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı dönemini de sayarsak toplam 25 yıla yakın iktidar dönemindeki icraatını bir tarafa bırakıp, 4 yıllık İstanbul icraatını eleştirmeye kalkmaktadır. İktidar koalisyonunun geleceğe yönelik programının da yüksek faiz, baskılı ücret politikası olduğu sezilmektedir. Bu demektir ki, gelir dağılımı bozukluğu devam edecek, hatta daha da bozulacaktır. Seçime giderken seçim yemi olarak emeklilere yapılan cılız yardımlar da yeni dönemde seçim olmayacağına göre kesilecektir.

Peki, yeni dönemde iktidar cephesi neye dayanarak ekonomi hakkında umutlu olabilmektedir? Burada da hep aynı hikâye ile karşılaşıyoruz. TL değerli olup, kur dalgalanmaları önlenebilirse dış yatırımcılar gelebilir, diye ümit edilmektedir. Böylece tasarlanan olumlu genel tabloya rağmen, ekonominin işleyişindeki insan ilişkilerine bakarsak, sistemin iç sermaye ile işbirliği içinde yoğunluklu........

© 12punto