Merkez Bankası geçen hafta politika faizini yüzde 39,5’ten yüzde 38’e indirdi.

Bu rakam sizin benim gibi işinde gücünde, geçim derdinde insanları uzaktan ilgilendiren bir rakam.

Politika faizi denen şey, Merkez Bankası’nın bankalara TL borç verdiği zaman uyguladığı faiz.

Bankalar zaman zaman TL’ye sıkışıyorlar, nakit ihtiyaçlarını Merkez Bankası’ndan gecelik veya haftalık borç alarak karşılıyorlar. İşte bu faiz onun faizi.

Örneğin Merkez Bankası’nın ilgili sayfasından öğreniyoruz, bankalar 15 Aralık günü Merkez’den 301 milyar lira para almışlar.

Merkez’in bu politika faizi yükseldikçe piyasada TL bulmanın zorlaştığını, düştükçe de kolaylaştığını bilmek bizim için yeterli.

Merkez’in borç verme faizi ile elbette enflasyon, özellikle de beklenen enflasyon arasında bir ilişki var. Bundan 12 ay sonrası için bizim beklediğimiz ve Merkez Bankası’nın beklediği enflasyon mesela yüzde 8 olsaydı, bugünkü yüzde 38 faiz çok ama çok yüksek olacaktı. Piyasada sahiden TL bulunmaz olacak, bankalar mevduat toplayabilmek için faizi yükseltecek, kimseye borç vermemek için kredi faizlerini de tavana vurduracaktı.

TL bulamayanlar mecburen eldeki dövizlerini ve altın gibi kıymetli madenlerini satmaya başlayacak, bunların fiyatları hızla çok düşecekti. Piyasada TL bulunmadığı için alışveriş durma noktasına gelecek, şirketler bankalardan kredi alamadıkları için işlerini yapamayacak, ekonomik faaliyet çok yavaşlayacaktı.

Ama neyse ki bizim enflasyon beklentimiz yüzde 8 değil; çok daha yüksek. Merkez Bankası’nın beklentisinin de, kendi ilan ettiği yüzde 16-20 aralığından daha yüksek olduğunu anlıyoruz. O yüzde faiz yüzde 38’e inebildi.

Hatta Türkiye’de pek çok iktisatçı bu faiz indirimini bile “Erken” ve “Yüksek” buldu. Çünkü onlara göre enflasyon tehlikesi bitmiş değildi, bir aylık enflasyon düşüşü trendin bu yolda olduğunu kanıtlamaya yeterli değildi, “sıkı durmaya” devam etmek gerekiyordu.

Buna karşılık geniş bir grup yabancı bankanın faiz indirimini alkışladığını ve bu........

© 10 Haber