Bayramlar, kalplerimizin heyecanla attığı bizlere huzur veren, hasretliklerin bittiği ve içimize sığmayan mutluluklardan ibarettir. Kıpır kıpır bir halde bayram gününü iple çeken çocuklar, yollarımızı gözleyen hasret ve özlemle bizleri bekleyen aile büyüklerimiz. “Bayram” kelimesinden başka hangi kelime bu duyguyu ve coşkuyu anlatır.

Bayram, içerisinde ulvi bir enerjiyi barındırır. Ne zaman güzel bir şey anlatmaya çalışsak; içsel duygularımızı "bayram” kelimesiyle eşleştiririz. “Hayat bayram olsa” ile beklentilerimizi “bayram gelmiş neyime” ile hüznümüzü ortaya dökeriz. Bayramlar; sevinç, mutluluk ve kavuşmak olduğu kadar hasret ve hüzün de taşır. Kimsesiz insanların üzüntüye kapıldığı zamanlarıdır bayramlar. Anne babasını kaybetmiş insanların hasretidir bayramlar.

Gelenek ve göreneklerimizin günümüze taşınmış en yalın halidir bayramlarımız. Bayram sabahları saygı ve sevginin en çoşkulu halidir. Büyüklerimizi ziyaret edip elleri öpmeye gidilir, küçükler sevindirilir. Başımızın tacı büyüklerimizle bütünleşmek, mutlu etmek için bundan daha güzel fırsat olur mu? Her şey bir yana evlat, anne ve baba kucaklaşmasını başka günlerde böylesine içten........

© Yeşilgiresun