Tarih 12 Eylül 1979:

Abdullah Aynaoğlu; ağzı kulaklarında bir heyecan bir heyecan koşturarak geldi. "Hazırlan oğlum akşama size yemeğe geliyoruz, herkese haber verdim. Ali Altun; sen de gel, sen de gel."

-Apo ne oldu Söylesene...

--Barbaros geldi oğlum, Barbaros. Bugün Barbaros doğdu.

Ben çiğ köfte yoğururken devre arkadaşlarımızın eşleri benim eşime yardım ediyorlar, imece usulüyle yemek hazırlayıp masa donatıyorlardı. Biz hepimiz rakı içerken Apo ve İbrahim Başar bardak bardak ayran içip sarhoş oluyorlardı.

Devre arkadaşları olarak hepimizi ayağa kaldırdı Apo. Kendisi en başta, yanında ben, benden sonra da diğer üç devre daha...

-"1972 devresi olarak; önümüzdeki 100 kişiyi saymazsak en kıdemliniz benim" dedi.

--Sordum, niye oğlum sicilin kaç?

-105 oğlum, senin 103 olduğunu biliyorum ama sen suça yay yüklü bir adamsın. Yarın bir vukuat işlersin, atarlar seni askerlikten. Onun için boşuna yer işgal etme...

Güldük eğlendik, Barbaros'u kutladık.

Yarın planlı uçuşlarımız vardı. O uçuşları uçtuktan sonra ertesi gün Barbaros'u görmeye Balıkesir'e gidecektik. Zaten Apo İbrahim amca ile Şükriye anneye birlikte geleceğimizi telgrafla bildirmiş.

Ertesi gün, 13 Eylül 1979:

Akşam üzeriydi, son sorti uçuş bitmiş filo arabasına binmek üzereydik.

İkili bir F-100 kolu kalkıştaydı.

Biz Tayyareciler B.k........

© Yeşilgiresun