Doğrusunu isterseniz ben her zaman şiirin gücüne…

Etkisine…

Duygusuna…

Ve toplumda yer ettiği karşılığının muhteşem olduğuna inanmışımdır.

1 Ekim 2024 tarihli bu köşeden yazdığım “İnsan, insan yanını arar oldu” başlıklı makaleme yorum yapan sevgili okurum G.K. Hanımefendi, şiir sevdalısı olan beni oldukça etkileyen bir şiirini paylaşmış benimle.

*

Sevgili okurum; iktidar sahipleri her ne kadar memleketi çok iyi yönettiklerini söyleseler de bazı şeylerin farkında olmadıklarını…

Vatandaşın nasıl yaşadıklarını bilmediklerini…

Vatandaşın yaşarken kaybolduğunu ve bütün bunlara da ülkeyi yönetenlerin neden olduğunu şiirinin her dörtlüğünde bir kayıp ilanı verir gibi paylaşıyor.

Vatandaşın;

Umudunu…

Gülmeyi…

Onurunu…

Ve dahi insanlığını kaybettiğini…

Hatta kimliğini (kişiliğini) kaybettiğini yazarak, sanki bir anlamda yönetenlerle yönetilenler arasındaki yaşam ve iletişim uçurumunun ne kadar da derin olduğunu anlatıyor.

Şiirin ilk dörtlüğü şöyle.

“Bir........

© Yeniçağ