Her siyasetçinin etrafında bir yandan ona yol gösteren ve destek olan, diğer yandan ise kendi çıkarlarını ön planda tutan farklı insanlar olur.

Bu durum siyasetçinin kararlarını, dolayısıyla da ülkenin geleceğini önemli ölçüde etkiler.

Doğru insanlar siyasetçiye güvenilir bir rehberlik ederler, halkın sesini doğru bir şekilde aktarır ve kararların etik değerlere uygun olmasını sağlarlar.

Onlar siyasetçinin gözünü karartmadan, doğruyu söylemekten çekinmezler. Tıpkı bir ailenin büyükleri gibi siyasetçiye tecrübeleriyle yol gösterirler.

Yanlış insanlar ise tam tersine siyasetçiyi yanlış yönlendirir, kendi çıkarları doğrultusunda kararlar alınmasını sağlar ve hatta ülkeye zarar verebilecek işlere alet olurlar.

Onlar sanki bir bataklık gibi siyasetçiyi içine çeker ve çıkmasına izin vermezler.

Peki, doğru insanlar ne yapmalı?

Mücadele mi, yoksa çekilme mi? Bu sorunun cevabı kolay değil.

Çünkü her durum farklıdır. Bazen yanlışlara karşı sessiz kalmak vicdanlara sığmaz. Bazen ise mücadele etmek kişisel zararlara yol açabilir.

Yanlış insanlara karşı mücadele etmek kolay bir yol değildir. Fakat, Atatürk'ün 'Umutsuz durumlar yoktur, umutsuz insanlar vardır. Ben hiçbir zaman umudumu yitirmedim.' sözü bize bu mücadelede yılmamamız gerektiğini hatırlatıyor.

Platon'un 'Siyasetle ilgilenmeyen aydınlar, cahiller tarafından yönetilmeye mahkûmdur' sözü bu durumun ne kadar önemli olduğunu vurguluyor. Aydınların siyasete aktif katılımı, toplumların daha iyi bir geleceğe ulaşması için şarttır.

Doğru insanlar umudunu yitirmeden, doğruyu savunmaya devam etmelidirler.

Farkındalık yaratmak: Doğru insanlar, siyasetçinin çevresinde........

© Yeniçağ