İran sonunda İsrail’i vurdu. İlk defa yeni icat bir bomba kullanmış. Kendi icatları bombanın adını “Fettah-1” koymuşlar. Bu bombanın hızı saatte 6 bin 100 km. imiş. Demir kubbeyi de aşan bir bomba. Böyle bir bomba kullanılması caydırıcılık için önemli.

İran, İsrail’in, ben istediğimi yaparım, istediğim yeri bombalarım, çoluk çocuk demem öldürürüm pervasızlığına bir ikaz için bombayı kullanmış olmalı. Önceki saldırısı gibi demir kubbede parçalanan bombaları kullansaydı, hiçbir manası olmayacaktı. İran savaşta daha ileri safhanın bir örneğini göstermiş oluyor. Artık katliamları, saldırıları durdur demek istiyor İsrail’e. Siyonistler ise hiç oralı değil.

İsrail şu farkı görmeli... Etrafı İslâm ülkeleriyle kat kat çevrili. Ve hiçbir İslam ülkesinin halkı, İsrail’in var olmasını istemez. Çünkü İsrail’in en büyük emeli genişlemek.

Bir din devleti olan İsrail, kitaplarında ne yazıyorsa ona göre hareket ediyor. Saldırıların baş sorumlusu İsrail Başbakanı Netanyahu, kendi din kitaplarından aldığı isimle Gazze’ye saldırıları başlatmadı mı? Her saldırıda Tevrat’tan örnek getirmedi mi?

İsrail, Fettah-1 saldırısından sonra İran’a karşı intikam kararı aldı. İsrail, saldırıları şiddetlendirirse, İran da ona göre yeni Fettahlar çıkaracaktır. Sonrasını hesap etmeden saldıramazdı. Sonunda saldırılar iki taraf için nükleer silaha kadar varacak. Bu da ikisinin çöküşü demektir.

ABD eğer İsrail’i destekliyor, Siyonistleri koruyorsa İsrail’e artık dur demeli. İsrail etrafını yıkarken kendisi de yara alıyor, hem de derin yara.

İsrail, ABD’nin kanatları altında devletini -şimdilik- sürdürmek zorunda.........

© Yeniçağ