Özellikle ergen çocukları olan arkadaşlarımdan hep duyuyorum. Hemen her ay psikolojik destek için bir uzmana başvuruyorlar.

Ya “dikkat dağınıklığı” ya da “öğrenme güçlüğü” gibi tanılar var çocuklara…

Sanki biraz da istismar var bu alanda…
Belki ben yanılıyorum…

Çünkü anlatılanlar, kendi çocukluğum ya da ergenliğimin doğal halleri gibi geliyor. Koşup yorulduğum, sıkılıp dağıldığım, dalıp gittiğim, kavga edip barıştığım, kendi hayallerime daldığım sıradan günler…

Kimi zaman dostlarıma, “biraz da kendi hallerine bıraksanız çocukları” diyorum.

***
Yeni nesil, enformasyon çağının dijital yerlileri. Dünya avuçlarının içinde dönerken dikkatlerinin tek bir noktada toplanmasını beklemek ne kadar doğaya uygun? Sokaklardan olabildiğince koparken ekranların bir tür dijital sığınağa dönüştüğü zamanda büyüyor çocuklar...

Hangisi daha tehlikeli bilemiyoruz üstelik şimdi... Sokaklar mı yoksa içinde kayboldukları dijital dünya mı?

***
Her bilgiye sınırsız erişim imkânına sahipler…
Kimi yeni........

© Yeni Düzen