Ülkenin, 22 yıldır çözülmeyi bekleyen ekonomi, eğitim, adalet, vs. alanlarındaki kronik meseleleri, yeni anayasa ve çözüm süreci gibi sun’i gündemlerle gölgelenmeye çalışılıyor.

Meselâ ekonomi.

“Neoklasik ekonomi düşüncesinden epistemolojik bir kopuş yaşayıp, heterodoks yaklaşımlara yelken açtığımız ekonomide” açlık sınırı 20 bin çıtasını da aştı. Mutfaktan alevler yükseliyor.

Emekliler daha vahim durumda. Milyonlarca emekli neredeyse açlık sınırının yarısı kadar maaş alıyor. Asgarî ücrete Temmuz’da ara zam yapılmayınca milyonlarca çalışan da açlık sınırının altında maaş almak durumunda kaldı. Yılbaşından bu yana 17 bin lira olan asgarî ücretin üçte biri eridi. Yılbaşında yüzde 25 zam yapılacağının konuşulması asgarî ücretliyi kara kara düşündürüyor.

İşin eğitim tarafı da vahim. 2003’ten beri düzenli olarak PİSA verilerinde ortalamanın altında kalan Türkiye’de eğitim problemine bir de temizlik meselesi eklendi. Öğrenciler ara tatile girdi, ama temizlik meselesi orta yerde duruyor. Öğretmen atamaları ve mülâkat meselesinde ise değişen bir şey yok.

Adaletteki sıkıntılar da devam ediyor. Meclis Genel Kurulunda kabul edilen ‘9. Yargı Paketi’nde adalete güveni arttıracak, beklentileri karşılayacak bir düzenleme çıkmadı.

***

KÖTÜ İŞLERDE........

© Yeni Asya