Uzun zaman önce iş sebebiyle tanıştığımız bir firmanın müdürüyle, Adana Organize Sanayiine indiğimiz bir gün başka bir firmada tevafuk eden bir karşılaşmamız oldu, oturup sohbet ettik.

Sohbet ilerledikçe konular derinleşmeye başladı. Söz 15 Temmuz’da yaşanan malum kalkışmayla birlikte cemaatlere geldi. Yumuşak huylu görünen beyefendi heyecanlandı ve üslubunu beklenmedik şekilde sertleştirerek, Türkiye’deki cemaat yapılanmalarının tamamının bir an önce yok edilmesi gerektiğini söyledi.

Sebebini sorduğumda, yerinden heyecanla kalkıp şifonyerin üstünde duran 3 bibloyu eline alarak, ‘’Bunların birer yastık olduğunu düşünün ve bir tanesinin içinde de bomba olduğunu bilseniz ne yaparsınız, rahat edeyim diye başınızın altına koyup yatar mısınız, yoksa o yastıkları atar mısınız? Maalesef cemaatler her an bu tip bombalara dönüşme potansiyelindedir, bu sebeple de hiçbir faaliyetlerine izin verilmemesi gerekir" dedi.

Sözlerinin nereye ulaşacağını, anlamıştım. Ona, örneğinin yersiz olduğunu, anlattıklarının gerçeklere de bibloların bombaya dönüşmesi kadar uzak........

© Yeni Asya