Hiçbir müfsit, yani fesat çıkaran, “Ben bozguncuyum!” demez. Her daim kendisini iyi niyetli, doğru, haktan yana gösterir. “Yahut bâtılı hak görür.” Yâni, iyi niyetlidir, ama, yanlışı doğru zanneder. Hiçbir faziletli, ahlâklı, dürüst insan da yanlışını bile bile müdafaa etmez. Zira, bu fıtratını bozmamış insanın şanına ve vicdanına aykırıdır. Bilmediği halde ifsat eden, bozan, kendi fesadını hak, düzgün, doğru zannettiğinden hararetle yaymaya çalışır. Aslında hatalarını kabul etmeyen kendisine de zarar verir. Yanlışını kabul etmek, korku, endişe, kaygı, öfke gibi duyguların seviyesini........

© Yeni Asya