Giresun’da söylenen bir Giresun türküsü vardır: “Bir fındığın içini, Yar senden ayrı yemem.” Elbetteki bu türkü bir aşkı, sevdayı çağrıştırıyor ama bir gerçeği de ifade ediyor. Malum; Giresun fındık bölgesi... Başka fındık tarımı ile geçinen bölgeler de var ama Giresun gibi değil.

Giresun arazisi çok dik, çok engebeli ve çok zor. Onun için Giresunlunun başka tarım yapma şansı yok. Az bir meyil olsa düşünülebilir.

Öyle bahçeler var ki; büyüklerimiz vaktiyle fındık diktikleri için üzerinde yürünebiliyor. Dallardan tuta tuta…

Bir de bu fındık bahçeleri, havalar çok yağışlı olduğundan çok sayıda ot ve dikenin büyümesine neden olur. Bahçe altı temizliği başlı başına bir olaydır. Bunu ancak Giresunlu veya Trabzonlular yapabilir. Ayakları böyle arazide yürümeye alışkın olduğu için.

İnanın; namaz kılmaya bile düzgün bir yer bulmak mümkün değildir. Hele öğlen yemeği? Başlı başına bir meseledir.

Buna karşılık Giresun fındığı dünyanın en kaliteli fındığıdır. Başka fındıklar ya kırılması zor, kabuğu kalın; ya da yutulmuyor, sütü az. Ama Giresun fındığının süt oranı fazla, kırılması da kolay olduğu için tercih edilmektedir.

Başka vilayetler böyle değildir. Arazi düz veya hafif meyillidir. Traktör bahçeye girmekte bahçeyi sürmektedir. Toplarken bahçe altına sergi serilmekte ve işçi maliyeti neredeyse sıfırlanmaktadır.

Kurutmak için yer arama derdi yoktur. Şu anda Giresun’un sahili ve köy yolları fındıkla kırmızıya boyanmıştır.........

© Yeni Akit