Muhterem Mahmut Toptaş hocamı çok severim. Allah ömrüne bereketler versin; ilminden istifade edenlerin sayısını çok eylesin. Sohbetleri hoş, yazdıkları hoş, yaptıkları hoş bir dava insanıdır. Kendisiyle yıllar önce Umran dergisi için yaptığım bir sohbeti “Adanmış Ömürler” isimli kitabımda da yayınlamıştım. Hocamız 1983 yılında Balıkesir Edremit’e vaiz olarak atandığında çok ilginç bir olay yaşar: Bir gün vaazda, “Şekerci Hoca” diye bilinen ateist bir ilkokul öğretmeninden söz eder. Hikâyeyi kendi ağzından dinleyelim:

“Rahmetli babam derdi ki; ‘oğlum, okulda hocanın anlattıklarını iyi dinle ama din hakkında söylediklerine inanma’… Bir gün cemaate vaaz ediyorum… O yıllarda meşhur bir ilkokul hocası vardı; çocuklara dermiş ki: ‘Söyleyin bakalım, Allah var mı?’ Çocuklar, ‘Var hocam’ deyince; ‘Peki, hadi Allah’tan şeker isteyin bakalım’ dermiş. Çocuklar, ‘Allah’ım, bize şeker ver’ derlermiş; şeker gelmeyince, ‘Şimdi de benden isteyin bakalım’ dermiş. Sonra çocuklara bir bir şeker dağıtır ve: ‘Gördünüz mü; Allah’tan şeker istediniz vermedi ama benden istediniz verdim; demek ki Allah yok’ dermiş, hâşâ.

Bunu anlatınca, cemaat; ‘O hoca burada’ dediler. Namazdan sonra adının İzzet olduğunu ve hâlâ “Şekerci Hoca” diye tanındığını söylediler. Benim Edremit’e geldiğimde tanıştığım, askerlikten atılma çok zeki, Kur’ân’ı çok iyi........

© Yeni Akit