|
Doç. Dr. Necati Sümer__Yeni Sabah |
Bir gazetede k öşe yazıları nasıl yazılmalı? K öşeli mi, düz mü yoksa içimizden geldiği gibi mi? Ben dili mi biz dili mi, suya sabuna...
Yazmak, insan kalbinin atar damarında kendine kılcal bir yer bulma uğraşıdır . Kılcal yani kıldan ince, kandan kırmızı ve ırmaktan akıcı. Sözü ok...
Nerden tutsan elinde kalır bir organlar yığını insan. Hangi uzvuyla yola çıksan yolu da yolun sonunu da harab eye çeviri yor . Kendine kurduğu...
Her şey dönüp dolaşır başa sarar. Tesadüf de olsa , bir şey bir kez bize bulaşmaya görsün, ondan ne kadar kaç arsak kaç alım, yine gelip...
Yaşamak mümkün mü gönlümüzce? Mümkün belki ama biraz da kişinin yaşamın hangi parçasından kopup geldiğine de bağlı. Hayatlar yaşıyoruz, kitaplar...
Buz gibi bir sınıf. Ortasında içi mutsuz bir soba, kime yansa ısıtmayacak. Birkaç sıra var kırık dökük. Birkaç öğrenci üstü başı perişan. Duvarda...
Kendini bilen erdemli bir ruhun iyiye meyletmesi şaşırtmayan bir durum fakat kötünün daha da kötüleşmesi şaşırtıcı. Diğer yandan aynı kalpten sızan...
Kendi rüyasını yaşamayanlar neyin yasını tutarlar? İnsanın k endi rüyası ki bir kelebeğin doyumsuz bir günü de olabilir bir dinozorun istiflenmiş...
Ne çok yavaş yavaş ölen var. Kendine yaşama şansı vermeyen ne çok ölmeye yatan var. Öyleyse n e kurtarır bizi aylak hayatların baygın...